Tabu, daha çok lise ve üniversite gençleri arasında oynanan bir oyun. Ben de birkaç kez zevkle tecrübe ettim ve sonra bir daha oynamadım. Üniversite çağlarından sonra bu oyunu oynayanlarla pek karşılaşmadım. Tam bir genç oyunu ama özellikle kelimelerin elbette sınırlı bir çervçeveden çıkıyor olması bir müddet sonra oyundan sıkılınmasına yol açıyor. Bir de arkadaşlar arasındaki statü farkını belli eden bir oyun olduğunu düşünüyorum. Bir önceki tecrübede yazıldığı gibi kim kimle daha çok zaman geçirmişse kelimeleri daha rahat anlatıyor.Buradan da arkadaşlarınız arasındaki yakınlığınız ortaya çıkıyor.

Tabu en az 4 kişiyle grup oluşturularak oynanan bir oyundur.Oyun genel olarak 1 dakikalık zaman aralığında kartlarda yer alan kelimeyi yine kartta belirtilen bazı kelimeleri kullanmadan grubundaki arkadaşına anlatabilme becerisine yöneliktir. Eğlenceli olmasının yanında doğru kelimeleri kullanabilme, hızlı düşünme gibi özellikleriyle de zihinsel aktiviteyi güçlendiricidir.

Tabu, aslında kişinin arkadaşlarıyla yaşadığı tecrübelere dayanır. Sana daha yakın olan bir arkadaşınla aynı grupta olduğunda yaşadığınız olaylardan gidilerek kolayca kelimeler çözülebilir ve karşı grup alt edilebilir. "Ayşe biz geçen şey yapmıştık ya hani, o neydi?" denildiği anda arkadaşın beyninde şimşekler çakacak ve hiç tereddütsüz, beklemeden cevap verecektir. Böylece hem daha çok anlatmaya gerek duymadan hatta bazen tek bir kelimeyle anlaşılacak ve zamandan tasarruf edilmiş olacaktır. Bundandır ki grupları belirleme aşamasındayken genellikle ben, daha çok zaman geçirdiğim bir arkadaşımın yanında oyuna dahil olmayı tercih ederim. Fakat eğer söz konusu tercih ettiğim bu durum bir iddia üzerine kurulmamış veya kazanmak üzerine hırs yapmamış isem değişir. Çünkü sadece yaşanılan özel olayların anlatılması oyunu kültürel bir amaç olmaktan oldukça uzaklaştırır. Herkesin bildiği evrensel konular üzerinden gitmek oyundaki diğer insanları sıkmayacak ve oyunu daha eğlenceli hale getirecektir.

Zaten bir oyun oynarken de en birincil amaç eğlenmek ve yeni birşeyler öğrenmek olmalıdır, kazanma kısmı sonra gelmelidir kanaatimce. "Ha ha ben kazandım!" diyerek ego tatmini yapmanın çok da bir anlamı yok gibi. Ama kazanmak için bu kadar mücadele ediyoruz, kazanma hırsı olmasaydı işin eğlencesi kalmazdı diyeceksiniz, evet haklısınız. Söz meclisten dışarı diyerek cevap verebilirim buna. Yani eğlenen ve eğlendiren aynı zamanda yeni birşey öğrenen ve hatta da sonunda da kazananlara bir sözüm yok tabiki.

Bahsettiklerimi "Bir erkek bir kadın" dizisinde yer alan şu video açıklıyor gibi.